Ή βαριά Σιωπή 
Ή Αμετάκλητη
Στόν Αιώνα
τών απαρατήρητων Σκέψεων
Στό τελευταίο Σύνορο
τών ενστάσεων
τών τρομερών Συγκρούσεων
Ή βαριά Σιωπή
Ή Αμετάκλητη
Ή κραυγή τών Ανέμων
Εκεί πού χωρίζονται
Ή Νύχτα από τή Μέρα
Εκεί πού βυθίζεται
Στόν Ωκεανό
Κάθε μικρή Στιγμή
Πού καταδίκασες
Χαράζοντας . . .
Ανοίγοντας Πύρινο Δρόμο
Εκεί πού αποδεικνύεται περίτρανα
Ή Ασημαντότητα
Όλων τών σπουδαίων
Ή βαριά Στιγμή
Ή Αμετάκλητη
Τής Επιλογής ή Στιγμή
μέ τά χίλια μαχαίρια
καί τούς χίλιους πόνους
Παρηγοριά τής Νύχτας
Βάλσαμο τού Ήλιου τό Φώς
Ή βαριά Στιγμή
Πού βυθίζεσαι
στόν Εαυτό σου
καί μάχεσαι μέ τόν Εαυτό σου
Πρέπει,τό βλέπεις
Πρέπει νά είσαι Νικητής
Ή βαριά Ιδέα
πού σ’ οδηγεί
σ’ αδιάβατους Δρόμους
Προχώρα!
Σκάβε,πέρνα
Γίνε Δρόμος!
Ή βαριά Λέξη
Πού πληγώνει ουρανούς
μικρούς ουρανούς
γιά χάρη τού Στερεώματος
Βυθίσου
Στόν Ωκεανό τών Κόσμων
Ή Σιωπή
Ή βαριά Σιωπή
Ή Αμετάκλητη
Βυθίσου
Αναδύσου
Στό Απαύγασμα τών Άστρων
Χόρεψε
Χορό κλονισμένο
Άκουσε
τής Φωτιάς τήν πνοή
τό κάλεσμα των Κόσμων
Τή Σιώπη . . .
Τή βαριά Σιωπή
Τήν Αμετάκλητη.
