ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ

Πηγή και προστάτιδα της πλάσεως ολοκλήρου

Που Ά-φθονα προσφέρει τα δώρα της καρδιάς της

Και διδάσκει την αιώνια σταθερότητα με την χθόνια όψη της

Οφιούχος Ιέρεια της Μινωικής Κρήτης

Αέναο σύμβολο του Ιερού Γάμου την αντίθετων ενεργειών που διέπουν το σύμπαν

Ισορροπία Ουρανού και Γης

Ατέρμονη σύνδεση

Που όλο και βαθαίνει

Και βαθαίνει

Και βαθαίνει

Ο Ιερός Χορευτής που βγαίνει από τον εαυτό του

Και ενώνεται με τις Κοσμικές δυνάμεις

Με το Εν

Με το Παν

Με το Εν

Με το Παν

Με το Εν

Οδηγούμενος σ’ αυτό που ο Πυθαγόρας ονομάζει Ον

Και έπειτα στο Μη Ον

Βιώνοντας την Εκ-στατικότητα του Ανεκδήλωτου

Ελένη Γιακουμάκη

Μάγισσα Κίρκη

Βασίλισσα της σαγήνης και της πολυτέλειας.                                                                                                               Το νησί της , ο απόλυτος παράδεισος των ηδονών

Πλούτη που ξεπερνούν κάθε φαντασία

Που διατείνονται να κάνουν τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του

Να λησμονήσουν την επιστροφή στην Ιθάκη

Μια λάμψη που μοιάζει να παρατείνει την κάθοδο στην ύλη και την λήθη

Ή μήπως όχι;

Η Κίρκη, η λαμπρή θεά, είναι εκείνη που δίνει οδηγίες στον ήρωα

Για το νησί των Σειρήνων

Γιατί κι  εκείνη γνωρίζει πώς να πλανεύει με το τραγούδι της

Η Κίρκη είναι εκείνη, 

Που έχοντας ισορροπήσει τέλεια μέσα τις δυνάμεις του καλού και του κακού

Δίνει  πνευματικά και υλικά εφόδια στον ήρωα,

 για να κατέλθει στην χώρα του Πλούτωνος

για να γνωρίσει την ζωή μέσα από τον θάνατο και τον θάνατο μέσα από την ζωή

και να τα ενώσει

Πώς αλλιώς θα γινόταν ο αγώνας του ένδοξος;

Πώς αλλιώς θα γινόταν Ήρω-ας;

Και όταν φτάνει του ορισμού  η  Ώρα, παραδίδει τη σκυτάλη στις  Μοίρες

Ώστε να ολοκληρωθεί το σχέδιο των Θεών

Γνωρίζει ότι μόνο η Πλουτώνια Αγάπη, είναι Αγάπη

Άλλωστε, είναι Κόρη του Ηλίου

Δηλαδή, η Κόρη της  θείας  Αγάπης

Δηλαδή είναι  η ίδια η θεία Αγάπη.

                                                                             Ελένη Γιακουμάκη

ΓΑΛΑΞΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ

                     

ΓΑΛΑΞΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ                                                                                                                                               Ουράνιες σφαίρες χορεύουν                                                                                                                      ακολουθώντας την αέναη                                                                                                                                        μουσική αρμονία του σύμπαντος                                                                                                                              και επιτελώντας μια συνεχή                                                                                                                                      ερωτική ιεροτελεστία                                                                                                                                                  Άστρα γεννώνται                                                                                                                                                          Άστρα πεθαίνουν                                                                                                                                                     Διαχέοντας αστερόσκονη                                                                                                                                           σ’ ολόκληρο τον γαλαξία                                                                                                                                             Με μαριονέτες μοιάζουν                                                                                                                                             οι ουράνιες σφαίρες                                                                                                                                                 και αόρατες κλωστές                                                                                                                                                 φαίνεται να τις κινούν                                                                                                                                   Στροβιλίζονται ασταμάτητα                                                                                                                                     σε χορούς κυκλωτικούς                                                                                                                                               σαν να αποτίουν φόρο τιμής                                                                                                                                 στο κέντρο ολόκληρου του γαλαξία                                                                                                                         Στον βασιλιά ήλιο                                                                                                                                                         που είναι πάντα                                                                                                                                                             στα χρυσοκίτρινα ντυμένος                                   το κέντρο και η περιφέρεια                                                                                                                                       μια ιερή γεωμετρία                                                                                                                                                   Ήχοι μαγικοί εκπέμπονται                                                                                                                                 απόκοσμοι                                                                                                                                                         Πληρότητα ήχου                                                                                                                                                           και ταυχρονα σιωπή                                                                                                                                                     μια παγερή                                                                                                                                                               σχεδόν θανατερή σιωπή                                                                                                                                         που είναι ασύλληπτα γεμάτη ζωή                                                                                                                             και πλήρης φωτός                                                                                                                                                 κοσμικό φως και σκοτάδι                                                                                                                                           που ενώνονται ερωτικά                                                                                                                                               και γίνονται ένα                                                                                                                                                       κενό                                                                                                                                                                                   πλήρες                                                                                                                                                                  άπειρο                                                                                                     Μαθηματικά                                                             Μουσική                                                                   Μαγεία Ελένη

                        

Η σημερινή εποχή σε σχέση με τον έρωτα

Δυστυχώς η εποχή μας είναι η πλέον ανευθεντική και ως εκ τούτου μακράν η χειρότερη! Το χείριστο που συμβαίνει είναι το γεγονός ότι ο έρωτας βρίσκεται στην πλέον ανευθεντική του μορφή. Και εξηγούμε :

Αρχικώς θα υπενθυμίσουμε ότι αφενός το ισχυρότερο όπλο του ανθρώπου, η σημαντικότερη δυνατότητα, που του δόθηκε στον αγώνα του να προσεγγίσει του «Είναι» (όντως ύπαρξη), την τελειότητα & το όλον, είναι ο Έρως : Άλλωστε όπως λέγει ο Σωκράτης του «Συμποσίου, 192.e.10 – 193.a.1» : «Του ολοκλήρου η επιθυμία και η ορμή έχει το όνομα έρως – τοῦ ὅλου οὖν τῇ ἐπιθυμίᾳ καὶ διώξει ἔρως ὄνομα»!. Αφετέρου ότι η ουσία της ανθρώπινης φύσης συνοδεύεται σταθερά από την «αρχή του Αντιθέτου». Άλλωστε «ἐκ τῶν διαφερόντων καλλίστην ἁρμονίην» έλεγε ο Ηράκλειτος(απ. Νο.8).

Περί της κοινής Μαθηματικής Επιστήμης Κεφ.32

”Ή μαθηματική μελέτη έχει την συνήθεια μερικες φορές να επιχειρηματολογεί,με μαθηματικό τρόπο και για τα αισθητά, όπως για παράδειγμα με γεωμετρικό ή με αριθμητικό ή με αρμονικό τρόπο για τα τέσσερα στοιχεία, και παρομοίως για τα υπόλοιπα. Γιατί, καθώς η μαθηματική μελέτη είναι ανώτερη ως προς τη φύση και ξεκινάει απ όσα είναι εκ φύσεως ανώτερα, γι αυτό κι οι συλλογισμοί που πραγματοποιεί είναι αποδεικτικοί, με αφετηρία ανώτερα αίτια. Και το κάνει αυτό με πολλούς τρόπους: είτε με αφαίρεση, όταν αφαιρεί τα ένυλα είδη από την ύλη και τα εξετάζει μαθηματικά. Είτε με εφαρμογή, όταν εφαρμόζει και συνδέει τους μαθηματικούς λόγους στους φυσικούς. Είτε με τελείωση(τελειοποίηση), όταν συμπληρώνει τα σωματοειδή είδη που είναι ατελή, προσθέτοντας αυτό που τους λείπει. Είτε με απεικασία(εξομοίωση), όταν παρατηρεί τα ίσα και τα συμμετρικά εν τη γενέσει σε τι κυρίως έχουν εξομοιωθεί με τα μαθηματικά είδη. Είτε με συμμετοχή, όταν εξετάζουμε ως προς τι μετέχουν στους καθαρούς Λόγους οι Λόγοι που βρίσκονται μέσα σε άλλα. Είτε με έμφασιν(απεικόνιση), όταν παρατηρούμε το αμυδρόν ίχνος του μαθηματικού Λόγου, που απεικονίζεται μέσα στα αισθητά. Είτε με διαίρεση, όταν κατανοήσουμε το ένα και αδιαίρετο μαθηματικό είδος το μεριζόμενο στα επί μέρους κι πληθυνόμενο. Είτε με (αντι)παραβολή, όταν εξετάζουμε σε σύγκριση μεταξύ τους τα καθαρά είδη των μαθηματικών και τα εν τοις αισθητοίς είδη. Είτε με βάση την αιτία που προέρχεται απ΄τά ανώτερα, όταν τοποθετήσουμε πρώτα τα μαθηματικά ως αιτία και εξετάζουμε πώς από αυτά γεννιούνται τα εν τοις αισθητοίς. Γιατί έτσι, θεωρώ επιχειρηματολογούμν με μαθηματικό τρόπο, για όλα όσα βρίσκονται εν τη φύσει και εν τη γενέσει. Γι αυτό, λοιπόν, τον λόγο, πολλά απ όσα εμπεριέχονται στα μαθηματικά δεν μένουν στα μαθηματικά, αλλά σύρονται προς τα κατώτερά τους, είτε λόγω της βούλησης αυτών που τα χρησιμοποιούν, είτε λόγω της συγγένειας των αισθητών πραγμάτων με αυτά. Μερικές φορές, όμως, το έναυσμα απ τα μαθηματικά ανυψώνεται προς όλα τα ανώτερα των μαθηματικών, επειδή η ασώματη ουσία είναι εκ φύσεως ευφυής οικειώνεται με τις καθαρές ουσίες των όντων. Και επειδή τα μαθηματικά έχουν τη φύση να εξομοιώνονται με όλα τα όντα.”[1]

Η Φύση του Ανθρώπου

‘’η γαρ αληθής πατρίς των ψυχών ο νοητός εστί κόσμος’’

  –Ερμείας. Σχόλια στον Πλατωνικό «Φαίδρο»-

Εάν θέλουμε να κατανοήσουμε ποιες ενέργειες και ποιος τρόπος ζωής βρίσκονται σε συμφωνία με την φύση μας, πρέπει πρώτα να εξετάσουμε ακριβώς ποια είναι η φύση μας. Τι είμαστε και τι σημαίνει άνθρωπος.

Λόγος προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν,Κεφ 14.(απόσπασμα)

Πρέπει όμως να πραγματοποιήσουμε την προτροπή στηριζόμενοι επίσης στον βίο των κορυφαίων ανδρων της φιλοσοφίας και ακιλουθώντας τις παρακαταθήκες του Πτθαγόρα.Διότι αυτοί από νέοι κατ’ αρχάς αγνοούν κατά κάποιον τρόπο τον δρόμο για την αγορά,όπως και πού βρίσκεται το δικαστήριο ή το βουλευτήριο ή κάποια άλλη δημόσια συνέλευση της πόλης, και δεν βλέπουν ούτε ακούν νόμους και ψηφίσματα που εκφωνούνται ή έχουν γραφτεί.όσον αφορά τις συγκεντρώσεις, τα δείπνα και τα γλέντια με τις αυλήτριδες, ούτε στον ύπνο τους δεν τους μπαίνει στο μυαλό να συμμετέχουν σε αυτά.

Αφροδίτη

Από τις παιγνιώδεις έννοιες σχετικά με τους θεούς είναι δυνατόν και να καταληφθούμε από θεία έμπνευση, αν ατενίσουμε τα πράγματα κατά τρόπο περισσότερο νοητικό. Σύμφωνα λοιπόν με τις υλικού χαρακτήρα αντιλήψεις των πολλών, ας πούμε ότι η Αφροδίτη είναι εκείνη που έλαβε τη γένεση της από τον «αφρό», όπου ο αφρός είναι η έκκριση του σπέρματος, και η εξ αυτού δημιουργούμενη ηδονή κατά τις συνευρέσεις είναι η Αφροδίτη.

Ποιος λοιπόν είναι τόσο αφελής ώστε να μην θεωρεί τα πρωταρχικά και αΐδια αίτια πριν από τα έσχατα και φθαρτά;;

Ερωτικό

 

 

Η πύρινη θύελλα με παρέσυρε
στ’ ακρογυάλια σου.

Πλάτωνος Φαίδρος (απόσπασμα)

Κάθε ψυχή είναι αθάνατη.διότι κάθε τί που κινείται από μόνο του είναι αθάνατο.κάθε άλλο όμως,που κάτι άλλο κινεί και από κάτι άλλο κινείται,όταν τερματίζει την κίνησή του,τερματίζει την ζωή του.