ΗΛΙΟΣ ΦΑΕΣΦΟΡΟΣ

Τό ασημοκέντητο πέπλο τής Σελήνης

σφιχταγκαλιάζει τή νοσταλγία τής Νύχτας . . .

Μιά κρυφή,απελπισμένη κραυγή

πού ακούστηκε σιωπηλά καί ξεπλύθηκε μέ αστραπές . .

Ξεχνιέται ό Αυγερινός στό ερωτικό βλέμμα τής Ηούς

καθώς ό Ίμερος παρασύρει στά δίχτυα του τόν Κόσμο . . .

Στούς κήπους τών Άστρων αναγεννάται ό Άδωνης

κί μαγεύεται ‘ο Αιθέρας απ’ τό φώς του . . .

Τό αιωνίως επαναλαμβανόμενο άσμα τής Αφροδίτης

γεμίζει ρόδα αμάραντα τούς κήπους τών Ψυχών μας . . .

Μές στήν ισχύ τού Κεραυνού ό Διόνυσος χορεύει

καθώς γεννιέται από τίς στάχτες τού φωτός . . .

Τό ύψιστο Πύρ πού ορίζει τίς Ψυχές

κι αλληλοσυνδέει τούς κύκλους τών διαστάσεων . . .

Όλος ό Κόσμος μέ τήν αιώνια ροή του

υπακούει στό δημιουργικό του γέλιο . . .

Κι ό θαυμαστός,ό παντοδύναμος γιός τής Κυθέρειας

κάθε τί ορίζει μ’ ένα βλέμμα αγνό . . .

 

-Σ.Κ.Λαμπίρη